Jaka jest różnica między folią paroizolacyjną a paroprzepuszczalną? Oba rodzaje folii dachowych pomagają w uzyskaniu właściwych parametrów izolacyjnych pomieszczeń poddasza, a także chronią sam dach przed skutkami działań czynników atmosferycznych, mechanicznych i różnych przypadkowych działań. Różnią się przepuszczalnością pary wodnej, dlatego układa się je po różnych stronach dachu.
Folie paroizolacyjne to cienkie plastry materiału z włókien sztucznych, pochodnych plastiku, nieprzepuszczających pary wodnej – ich głównym zadaniem jest więc izolacja powierzchni przed wilgocią. Z kolei folia paroprzepuszczalna, nazywana membraną mają za zadanie przepuszczać parę wodną, pochodzącą z wewnątrz budynku. Inwestorzy nie muszą się zastanawiać, czy stosować folię paroprzepuszczalną czy paroizolacyjną. Oba rodzaje folii izolacyjnych stosuje się jednocześnie – membranę kładzie się na zewnątrz pod dachówkami, folię paroizolacyjną od strony wewnętrznej konstrukcji dachu.
Folia paroprzepuszczalna
Składa się z kilku warstw materiałów izolacyjnych, zewnętrzna część folii jest perforowana – maleńkie lejkowate otworki przepuszczają parę wodną. Główną rolą folii paroprzepuszczalnej jest odprowadzanie wilgoci z poddasza, ale ma ona też inne funkcje. Ułożona bezpośrednio na ociepleniu dachu chroni termoizolację przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz przed przeciekaniem. Nazywana jest inaczej folią wstępnego krycia – pozwala zrezygnować z tzw. deskowania, które zwiększa koszty budowy dachu, ponadto folie są znacznie lżejsze i podatne na odkształcenia, co zwiększa ich funkcjonalność oraz ułatwia montaż. Stosując folie paroprzepuszczalne, nie musimy zachowywać szczeliny wentylacyjnej nad warstwą ocieplenia, tak jak w przypadku pełnego deskowania. Możemy więc zamontować między krokwiami wełnę mineralną na całą ich wysokość. Może być stosowana jako pokrycie tymczasowe dachu (do czterech miesięcy). Membrany można układać na wszystkich rodzajach dachów, pod warunkiem, że ich kąt nachylenia jest większy niż 20°. Na dachach bardziej płaskich woda zamiast spływać, może zalegać na membranie, co ma negatywny wpływ na pokrycie dachowe. Membrana sprawdzi się na dachu, na którym ułożymy później dachówki, blachodachówkę czy inne pokrycie. Można ją układać na styk z termoizolacją, a to znacząco upraszcza konstrukcję dachu i eliminuje możliwość popełniania błędów.
Folia paroizolacyjna
Jej rolą jest zatrzymanie pary wodnej powstałej w pomieszczeniach po to, by nie wnikała ona w ocieplenie i inne elementy konstrukcji dachu. Zapewnia ochronę przed wnikaniem w dach pary wodnej powstającej podczas eksploatacji domu, szczególnie w sezonie grzewczym.Folię paroizolacyjną umieszcza się od strony poddasza, pod krokwiami, pomiędzy ociepleniem a płytami gipsowo-kartonowymi. Wykorzystuje się ją także do uszczelniania dachów płaskich i ścian szkieletowych. Najczęściej występuje w kolorze żółtym, ale może też być biała, zielona, czy niebieska. Jest cienka, miękka i gładka. W sklepach znajdziemy folie paroizolacyjne wzmocnione siatką z tworzywa sztucznego lub warstwą foli aluminiowej. Dostępne są też folie wielowarstwowe. Ważnymi parametrami są folii paroizolacyjnej jest grubość, gramatura i odporność na rozerwanie. Folie paroizolacyjne są dostępne w czterech rodzajach. Folie z polietylenu i polipropylenu Przypominają folie budowlane i zazwyczaj są jednowarstwowe, wzmocnione siatką z tworzywa sztucznego, cechują się bardzo wysoką szczelnością. Kolejnym rodzajem jest folia paroizolacyjna o zmiennym oporze dyfuzyjnym, wykonana z polipropylenu, nazywana aktywną paroizolacją, gdyż jej opór dyfuzyjny dostosowuje się do poziomu ciśnienia i wilgotności. Ma budowę warstwową. Folie metalizowane z polietylenu lub polipropylenu mają budowę warstwową i ekran aluminiowy. Warstwę metalizowaną układa się w stronę pomieszczenia. Odbija ona promieniowanie cieplne, zmniejszając straty ciepła.
