Stelaże podtynkowe to obecnie powszechnie stosowane rozwiązania w naszych łazienkach. Możemy na nich umieścić miski WC, umywalki, bidety, baterie czy uchwyty dla osób niepełnosprawnych. Sprzęt podwieszany pozwala na funkcjonalną i estetyczną aranżację łazienki.
Stelaże podtynkowe i zamontowane na nich sprzęty dodają łazience lekkości oraz nowoczesnego wyglądu. Dodatkowo ułatwiają utrzymanie pomieszczenia w czystości, gdyż dostęp do posadzki jest niczym nieograniczony i wszystkie elementy instalacyjne schowane są w ścianie. Sprawdzą się zarówno w przestronnych salonach kąpielowych, jak i niewielkich remontowanych łazienkach, gdyż zajmują niewiele miejsca. Najpopularniejsze są stelaże do sedesów czy bidetów, jednak na rynku dostępne są również inne modele. Ponadto wyróżnia się – w zależności od materiału, z którego powstała ściana – stelaże do zabudowy ciężkiej i lekkiej. Mogą być zamocowane specjalnymi uchwytami do ściany i podłogi lub tylko do ściany bądź wyłącznie do podłogi.
Stelaż podtynkowy do zabudowy ciężkiej – podwieszany sedes
Stelaże podtynkowe do zabudowy ciężkiej są przeznaczone do montażu urządzeń do ścian murowanych, gdy ściana jest wystarczająco mocna. Zakazany jest ich montaż do ścian z płyt gipsowo-kartonowych, ponieważ na pewno nie wytrzymają naporu tego modelu stelaża. Najpierw przystępujemy do przykręcenia do ściany łazienki ramy, wraz ze zbiornikiem spłukującym. Potem podłączamy spłuczkę do instalacji wodociągowej. Kolejna czynność to przykręcenie śrub mocujących miskę ustępową i skontrowanie ich śrubami. Następnie konieczne jest obmurowywanie stelaża. Konstrukcję można otynkować, pokryć płytami gipsowo-kartonowymi i na tak wykończonym stelażu ułożyć okładzinę, np. płytki ceramiczne. Ostatni etap to montaż urządzenia, np. miski ustępowej, którą wiesza się na śrubach, przykręconych przed obudowaniem. Montaż stelaży podtynkowych do zabudowy ciężkiej jest czaso- i pracochłonny. Możemy go sobie ułatwić, decydując się na model fabrycznie wypełniony styropianem.
Stelaż podtynkowy do zabudowy lekkiej
Stelaże do zabudowy lekkiej są najczęściej wykorzystywane w naszych łazienkach. Chociaż systemy do zabudowy lekkiej są przeznaczone do ścian działowych o konstrukcji szkieletowej, można je także montować do ścian murowanych. Występują także w wersjach narożnych, co może okazać się przydatne w niewielkich łazienkach. Stelaż podtynkowy jest bardzo solidny, tworzą go wytrzymałe oraz bardzo trwałe ramy z profili stalowych. Przenoszą one nie tylko obciążenia urządzenia, ale też użytkownika, np. stelaże sedesowe i bidetowe są testowane na obciążenia do 400 kg, a umywalkowe – do obciążenia 200 kg.
Wymiary stelaży podtynkowych
Popularność stelaży podtynkowych spowodowała, że producenci oferują swoje wyroby w przeróżnych wymiarach – bez problemu znajdziemy modele do montażu nawet w niewielkich łazienkach. Najszersze stelaże to te przeznaczone do misek WC. Ich szerokość waha się w granicach od 35 do 50 cm. Oprócz szerokości możemy również dobrać odpowiednią wysokość stelaża. Wysokość ramy przeznaczonej do zabudowy niskiej wynosi 80 lub 90 cm, a do zabudowy wysokiej 110-130 cm. To, na jaki stelaż się zdecydujemy ma wpływ na sposób montażu przycisku spłukującego. Model niski daje nam możliwość jego umieszczenia na pionowej ścianie (gdy deska sedesowa będzie podniesiona, przycisk będzie niewidoczny) lub półce. Natomiast w przypadku stelaża wysokiego mamy tylko jedną możliwość – przycisk zawsze montowany jest w pionowej płaszczyźnie, najczęściej nad deską sedesową.
Ścianka instalacyjna
Stelaże mogą też być wykorzystywane do wykonania ścianki dzielącej wnętrze łazienki na strefy. Wówczas można na niej usytuować wiszący sedes, który będzie oddzielony w ten sposób od wanny. Taka ściana powinna mieć masę właściwą wynoszącą co najmniej 220 kg/m2, co zapewni komfort akustyczny. Zaś podłoże, na którym ma być ustawiony stelaż powinno mieć nośność minimum 5 N/mm2. Stelaż podtynkowy przytwierdza się do ściany śrubami z kołkami rozporowymi. W zależności od potrzeb służą też one do dystansowania ramy od ściany. Nogi wysuwane z ramy stelaża przykręca się do podłoża kołkami rozporowymi.
Obudowa i wykończenie stelaża podtynkowego
Po przymocowaniu stelaż podtynkowy obudowuje się zazwyczaj wodoodporną płytą gipsowo-kartonową grubości 18 mm lub dwiema płytami grubości 12,5 mm. Przestrzeń między płytami można wyciszyć wełną mineralną. W płytach należy wyciąć otwory na rury, przycisk spłuczki oraz śruby do mocowania urządzeń sanitarnych. Następni, ścianę wykańczamy, docinamy rury odpływowe i doprowadzające wodę, przykręcamy zawory do podłączenia wężyków baterii i zawieszamy ceramikę.
Stelaż podtynkowy w narożniku
Do montażu urządzeń w narożniku (lub pod kątem, np. obok wanny czy prysznica) służy specjalnie do tego przeznaczony stelaż lub stelaż uniwersalny, montowany za pomocą specjalnych uchwytów narożnych. Wysuwane szyny konstrukcyjne lub elementy ruchome konstrukcji stelaża umożliwiają regulację zabudowy. Zależnie od producenta jej minimalna wartość waha się od 46 do 53 cm. Do określenia wysokości służą również specjalne elementy. Po ustaleniu pozycji stelaża i wypoziomowaniu, mocujemy go za pomocą kołków rozporowych do ściany i podłogi. Stelaże narożne przeznaczone są najczęściej do montażu miski ustępowej, chociaż dostępne są również do bidetu, umywalki, a nawet pisuaru. Wszystkie przeznaczone są do zabudowy lekkiej.
Stelaż podtynkowy – zainwestujmy w jakość
Kupując stelaż podtynkowy, zwróćmy uwagę nie tylko na typ konstrukcji i jej parametry techniczne. Najważniejsza powinna być jakość zastosowanych materiałów. Stelaże wykonane ze słabych materiałów kuszą niską ceną, jednak podczas eksploatacji mogą wygenerować duże wydatki. Naprawa nieprawidłowo działającego stelaża wiąże się z koniecznością burzenia obudowy i wymiany sprzętu na nowy. Lepiej więc zdecydować się na droższy stelaż sprawdzonego producenta, by cieszyć się niezmąconych użytkowaniem przez długie lata.
Zdjęcia: Koło, Cersanit, Fotolia.com