Płytki podłogowe

Rozpiętość cen płytek podłogowych jest ogromna. Cena zależy od renomy producenta, rodzaju płytek, wielkości i kształtu elementów, struktury, wzoru i koloru. Płytki ceramiczne podłogowe nieznanego producenta możemy dostać już za około 20 zł za m2. Najtańszy gres tzw. techniczny kupimy już od 30 zł/m2, polerowany może kosztować nieznaczenie więcej. Za gres szkliwiony musimy zapłacić co najmniej 50 zł za m2. Wyszukane wzory płytek podłogowych pochodzących od producenta z renomą to koszt nawet kilkuset złotych za m2.

Aktualnie prym wiedzie gres szkliwiony – najmodniejsze są płytki naśladujące materiały naturalne, takie jak drewno, kamień i beton. Na topie są wielkoformatowe gresy imitujące czarny i biały marmur z charakterystycznym dla tego kamienia użyłkowaniem i strukturą. Najwierniej odwzorowują kamienie płytki carvingowe – za pomocą maszyny sterowanej cyfrowo wykonuje się żłobienia naśladujące naturalną powierzchnię skał. Modne są też płytki terazzo nawiązujące swoim wyglądem do cementowego lastryko, bardzo efektowne są również płytki typu stardust pokryte drobnym błyszczącym pyłem mieniącym się jak drobne kryształki. Wciąż bardzo modne są patchworkowe mozaiki inspirowane wzorami śródziemnomorskich azulejos. Wielbicieli nadal znajdują płytki rustykalne z efektem postarzenia.

O odporności mechanicznej płytek podłogowych decydują dwa parametry: twardość płytek i odporność na ścieranie. Oba parametry powinny być dostosowane do pomieszczeń, w których posadzka się znajduje. O odporności na ścieranie informuje klasa ścieralności gresu i płytek oznaczona współczynnikiem PEI – jest pięć klas ścieralności, od I do V, przy czym najwyższa wartość oznacza największą wrażliwość na ścieralność. Twardość wyraża odporność płytek na zużycie wynikające z ruchu przedmiotów po ich powierzchni. Do ustalenia twardości stosuje się metodę zarysowania, przy której ustala się ten parametr w odniesieniu do dziesięciostopniowej skali Mosha. Skala Mosha opiera się na porównaniu z twardością minerałów naturalnych. Im twardość – według tej skali – jest wyższa, tym trudniejsze jest zniszczenie wierzchniej warstwy płytki. Ceramiczne płytki podłogowe mają zazwyczaj twardość 6-7, gres – 8-9.

Aby upewnić się, że płytki podłogowe są odporne na działanie wilgoci, należy sprawdzić jaką mają nasiąkliwość. Jest to parametr określany literą E i podawany w procentach. Nasiąkliwość zależy od porowatości materiału – im większa jest porowatość płytek, tym większą ilość wody płytka jest w stanie wchłonąć. Do łazienek nadają się płytki podłogowe, które mają średnią nasiąkliwość nie wyższą niż 3-5%. Przyjmuje się że podłoga w prysznicu powinna być wyłożona płytkami o nasiąkliwości poniżej 3%.

Płytki podłogowe przewyższają inne materiały posadzkowe pod wieloma względami. W porównaniu z naturalnym drewnem są bardziej odporne na uszkodzenia mechaniczne, szkodliwe działanie wilgoci, są też łatwiejsze do utrzymania w czystości, a ponadto – z wyjątkiem gresu polerowanego, który trzeba okresowo impregnować – nie wymagają stosowania żadnych zabiegów konserwacyjnych. Gdy porównujemy płytki podłogowe do paneli, ich przewagą jest również trwałość. Ponadto ani drewno ani panele nie są w stanie dorównać płytkom podłogowym pod względem wyboru wzornictwa, kolorystyki, struktury powierzchni.

Na ogrzewanie podłogowe nadają się zarówno ceramiczne płytki podłogowe, czyli terakota, jak i gres. Jednak Ze względu na najwyższy poziom przewodnictwa ciepła oraz najniższy poziom odkształcalności wynikającej ze zmian temperatury do podłogówki polecany jest przede wszystkim gres. Płytki trzeba układać w taki sposób, by spoina oddzielająca je od płytek podłogowych miała nie mniej niż 2 mm grubości.