Jak wykonać ciepły montaż okien i drzwi zewnętrznych?

Dobrej jakości okna i drzwi nie zapewnią komfortowego użytkowania domu, jeżeli nie zadbamy o ich prawidłowy montaż. Najlepszym rozwiązaniem jest montaż warstwowy, który diametralnie poprawi parametry izolacyjne połączenia stolarki okiennej i drzwiowej ze ścianą zewnętrzną, dzięki dodatkowemu zabezpieczeniu warstwy izolacji.

Montaż warstwowy okien i drzwi, czyli tzw. ciepły montaż, został opracowany w odpowiedzi na potrzeby energooszczędnego budownictwa. Gwarantuje on trwałe i skuteczne uszczelnienie styku okna/drzwi z murem, a w konsekwencji niweluje powstawanie mostków termicznych, które mogą stać się drogą niekontrolowanej ucieczki ciepła z naszego domu. System montażu warstwowego stolarki obejmuje: pianę poliuretanową, taśmy paroprzepuszczalne oraz taśmy paroszczelne. Opiera się na zasadzie „szczelniej wewnątrz niż na zewnątrz”, a jego komponenty tworzą trzy współpracujące ze sobą strefy: warstwę izolacji termicznej i akustycznej, uszczelnienie wewnętrze oraz uszczelnienie zewnętrzne.
Podstawowym warunkiem prawidłowego montażu warstwowego stolarki okiennej jest zachowanie odstępu 2–3 cm pomiędzy ościeżem a ościeżnicą. Szczelinę tę wypełnia się następnie pianką poliuretanową, która pełni funkcję izolatora. Co istotne, pianka musi wypełnić całą szczelinę – jakiekolwiek przerwy w ciągłości warstwy izolacji są niedopuszczalne. Obecnie na rynku dostępne są pianki poliuretanowe, które charakteryzują się doskonałą przyczepnością do praktycznie wszystkich podłoży budowlanych i zachowują pełną elastyczność w przypadku zmian linowych profili ościeżnicowych. Niektóre z nich umożliwiają ponadto pracę w szerokim zakresie temperatur, dzięki czemu prace montażowe możemy wykonać nawet zimą. Po utwardzeniu pianki naddatki należy obciąć ostrym narzędziem.

Pianka poliuretanowa perfekcyjnie przylega do krawędzi okna i muru, skutecznie przeciwdziałając ucieczce ciepła z budynku oraz przenikaniu hałasu do jego wnętrza. Pamiętajmy jednak, że jedynie sucha warstwa pianki poliuretanowej wykazuje bardzo dobre parametry izolacyjne. Jeżeli pianka nie zostanie odpowiednio zabezpieczona – szybko ulegnie degradacji pod wpływem działania czynników atmosferycznych. W związku z tym ogromnego znaczenia nabierają uszczelnienia zewnętrzne i wewnętrzne, które przez długi czas były lekceważone podczas montażu stolarki okiennej. Wykonuje się je przy pomocy specjalnych taśm okiennych. Do uszczelnienia złącza od zewnątrz stosowana jest taśma paroprzepuszczalna. Chroni ona warstwę izolacji przed przenikaniem wody opadowej, umożliwiając jednocześnie migrację pary wodnej w odwrotnym kierunku. Z kolei przenikaniu pary wodnej i wilgoci z wnętrza budynku do warstwy pianki przeciwdziała taśma paroszczelna.

W podobny sposób należy zabezpieczyć piankę poliuretanową, którą wykorzystuje się do uszczelnienia przestrzeni wokół ościeżnicy do drzwi zewnętrznych, po jej umocowaniu w otworze. Dzięki temu drzwi osiągną swoje parametry użytkowe i unikniemy strat w komforcie akustycznym i termicznym domu.
Użycie taśm paroprzepuszczalnych i paroszczelnych podczas montażu okien i drzwi zewnętrznych to jedyna skuteczna metoda ochrony warstwy piany poliuretanowej przed zawilgoceniem. Taśmy powinny być wytrzymałe mechanicznie i bardzo dobrze przyczepne do typowych materiałów budowlanych.
Aby uniknąć błędów wykonawczych, w pierwszym etapie istotne jest odpowiednie przygotowanie podłoża przed zamocowaniem taśmy. Musi być ono stabilne, oczyszczone i gładkie, dodatkowo można je zagruntować dedykowanym preparatem. Po drugie, należy zwrócić uwagę na to, aby pianka poliuretanowa była szczelnie osłonięta na całym obwodzie okna. Ryzyko powstania pustych przestrzeni pomiędzy taśmą a podłożem zredukujemy do minimum dzięki zastosowaniu taśmy pokrytej klejem na całej szerokości. Taśmę mocuje się w taki sposób, aby jej oś podłużna znajdowała się w miarę możliwości na linii styku ościeżnicy okiennej lub drzwiowej ze ścianą zewnętrzną. W narożnikach należy pozostawić zakład około 4 cm. Taśmą należy okleić również kotwy, za pomocą których okno przytwierdzone jest do muru.

Najczęściej popełniane błędy

+ Brak odstępu 2–3 cm pomiędzy ościeżem a ościeżnicą (dokładny wymiar szczeliny powinien być zgodny z zaleceniami producenta stolarki).
+ Nieodpowiednie przygotowanie podłoża przed zamocowaniem taśmy.
+ Przerwy w ciągłości piany poliuretanowej lub wypełnienie szczeliny np. tylko na 50% jej szerokości.
+ Nieszczelne osłonięcie piany poliuretanowej taśmą.
+ Niepozostawienie zakładu ok. 4 cm w narożnikach.
+ Niezabezpieczenie taśmą kotew, za pomocą których okno przytwierdzone jest do muru.