Nasza strona korzysta z plików cookie Serwis korzysta z plików cookie oraz innych technologii śledzenia w celach prawidłowego funkcjonowania, wyświetlania spersonalizowanych treści i reklamy oraz analizy ruchu na witrynie żeby wiedzieć skąd pochodzą nasi użytkownicy. Możesz zarządzać plikami cookie z poziomu Twojej przeglądarki. Więcej informacji na temat warunków przechowywania lub dostępu do plików cookies na naszej witrynie znajduje się w Polityce Prywatności.
W dowolnym momencie, możesz dokonać zmiany swojego wyboru klikając w link Polityka Cookies w stopce strony.
Produkty

Ognik szkarłatny – wymagania, uprawa i odmiany

grudzień Rok w ogrodzie

Ognik szkarłatny upiększa ogród przez cały rok. Od maja obsypany jest dużą ilością białych, drobnych kwiatów, a pod koniec lata pojawiają się jaskrawe owoce, które mogą utrzymywać się nawet przez całą zimę. Jak uprawiać ten ciernisty, zimozielony krzew?

Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) to popularny krzew w polskich ogrodach. Doskonale prezentuje się przez cały rok – zimozielone liście oraz długo utrzymujące się owoce (w zależności od odmiany żółte, pomarańczowe czy czerwone) to niezaprzeczalne atuty. Ogrodnicy doceniają również to, że nie jest zbyt wymagający. Ponadto doskonale wygląda jako soliter, polecany jest również na żywopłot – kolczasta, szczelna bariera utrudnia intruzom wizyty.

Ognik szkarłatny – wymagania

Ogniki szkarłatne preferują żyzne, próchnicze, przepuszczalne podłoża, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Najlepiej wybrać dla nich stanowisko słoneczne – bo wtedy owoce się przepięknie wybarwiają – ale poradzą sobie również w półcieniu. Krzewy dość dobrze znoszą suszę, jednak nie tolerują nadmiernej wilgoci. W zależności od odmiany ogniki są w różnym stopniu odporne na mróz. Te, które odznaczają się słabą mrozoodpornością najlepiej uprawiać w zacisznych miejscach. Objawem przemarznięcia jest brązowienie i opadanie liści. Na szczęście rośliny wiosną powinny szybko się zregenerować. Dobrze też znoszą przycinanie. Jednak lepiej ich nie przesadzać, gdyż tego nie lubią. Pamiętajmy także, że jeśli jesienią nie było zbyt dużo opadów deszczu, to przed zimą ogniki szkarłatne należy obficie podlać – pozwoli to na zmagazynowanie wody, która jest niezbędna do utrzymania zimozielonych liści, a przecież nie pobiorą jej z zamarzniętego podłoża. Wysokie i mocno rozgałęziające się krzewy wymagają podpór. Ogniki szkarłatne możemy rozmnażać samodzielnie z zielonych sadzonek wierzchołkowych (pobieramy je w drugiej połowie czerwca) lub półzdrewniałych i zdrewniałych sadzonek (pozyskujemy je późną jesienią z tegorocznych pędów).

Ognik szkarłatny – polecane odmiany

  • Ognik szkarłatny ‘Red Column’ – czerwone owoce, pędy wzniesione dorastające do 3 m, krzew mrozoodporny.
  • Ognik szkarłatny ‘Orange Glow’ – pomarańczowo-czerwone owoce, roślina średniej wielkości, odporna na choroby i mróz.
  • Ognik szkarłatny ‘Golden Charmer’ – żółte lub pomarańczowe owoce, krzew gęsto ulistniony, osiąga wysokość 2 m, jest odporny na choroby.
  • Ognik szkarłatny ‘Soleil d’Or’ – żółte owoce, niewysoki i rozłożysty krzew z wiotkimi pędami, odporny na mróz i choroby.
  • Ognik szkarłatny ‘Kasan’ – pomarańczowe owoce, gęsty krzew dorastający do 2,5 m, odporny na niskie i wysokie temperatury oraz zanieczyszczenie powietrza, ale mało odporny na choroby.  
  • Ognik szkarłatny ‘Mahave’ – pomarańczowo-żółte owoce, gęsty krzew jest niestety wrażliwy na mróz.
  • Ognik szkarłatny ‘Red Cushion’ – czerwone owoce, gęsto ulistniony, niewysoki (do 70 cm), rozłożysty krzew. 

zdjęcie tytułowe: pixabay.com

Zapisz się do newslettera

Kim jesteś?