Czerwona porzeczka to krzew owocowy, z którym poradzi sobie nawet początkujący ogrodnik. Jest mało wymagająca i bez problemu znosi zaniedbanie. Ponadto obficie owocuje przez długie lata.
Czerwona porzeczka (Ribes spicatum) jest krzewem dorastającym do wysokości 1,5 m. Kwitnie w kwietniu lub maju, kwiaty zebrane w grona mają drobne, żółtawe, zielonkawobrązowe lub czerwonawe płatki. Czerwone owoce są kwaskowate w smaku. Możemy spożywać je surowe, dodawać do różnych deserów lub przyrządzać z nich przetwory (np. dżemy, soki, kompoty czt galaretki).
Sadzenie czerwonej porzeczki
Czerwoną porzeczkę kupowaną w pojemnikach możemy sadzić przez cały sezon, natomiast sadzonki z odkrytymi korzeniami najlepiej sadzić na przełomie października i listopada. Krzewy szybko rozpoczynają wegetację, więc sadzone wiosną mogłyby nie zdążyć się ukorzenić. Jeśli jednak nie zdążymy jesienią, wiosną sadzimy je najwcześniej, jak to jest możliwe, gdy tylko ziemia rozmarznie i obeschnie. Dla czerwonych porzeczek dobrze wybrać stanowisko słoneczne – będą wtedy najlepiej owocować. Zwróćmy uwagę na pH gleby – idealne będzie lekko kwaśne podłoże (na glebach wapiennych krzaki mogą zamierać). Krzewy te są mrozoodporne, dlatego możemy posadzić je na miejscach odsłoniętych na wiatry, jak i w zacisznym kącie ogrodu. Zanim posadzimy porzeczkę dokładnie oczyśćmy teren z chwastów wieloletnich. W trosce o przyjęcie się krzewu, warto do wykopanego dołka dodać trochę nawozu organicznego lub popiołu. W ten sposób dostarczymy roślinie potasu, który zapewni także obfite owocowanie. Po włożeniu krzaka do dołka, zasypujemy go ziemią, dobrze ją uklepujemy i podlewamy. Po posadzeniu czerwonej porzeczki powinniśmy ją przyciąć – na gałązkach zostawiamy po 2-3 pąki. Odstępy między krzewami powinny mieć ok. 1,2-1,5 m, a jeśli sadzimy je w rządkach, najlepsza odległość między rzędami to ok. 1,5-2 m.
Pielęgnacja czerwonej porzeczki
Mimo swojej wytrzymałości porzeczki czerwone najlepiej systematycznie podlewać – najbardziej lubią ziemię umiarkowanie wilgotną. Możemy je również ściółkować (np. agrowłókniną) lub wysypać korę sosnową, aby zapewnić odpowiednią wilgotność i zabezpieczyć przed zachwaszczeniem. Jeśli nie stosujemy ściółki, ziemię wokół porzeczek należy regularnie odchwaszczać. Porzeczki możemy zasilać nawozami organicznymi (obornik, kompost, wermikompost) lub mineralnymi przeznaczonymi dla krzewów owocowych. Nie stosujmy nawozów zawierających chlorki, gdyż porzeczka jest na nie wrażliwa. Dojrzałe owoce lubią ptaki. Aby ochronić przed nimi krzewy, możemy zastosować uprawę klatkową lub okryć siatką pojedyncze rośliny.
Przycinanie czerwonej porzeczki
W drugim roku po posadzeniu porzeczki skracamy 4-5 silne pędy na wysokości ok. 40 cm. W kolejnych latach tak samo przycinamy nowe pędy jednoroczne. Pędów starszych nie skracamy. Najokazalsze owoce wyrastają na gałązkach 2- i 3-letnich, dlatego dobrze jest zostawić kilka pędów w każdym roku, a starsze usuwać u nasady. Wszystkie pędy starsze niż 5-letnie wycinamy – pozostawione spowodują skrócenie gron. Na bieżąco usuwamy pędy słabe, uszkodzone, zaatakowane przez szkodniki i pokładające się na ziemi. Najlepszym momentem na przycinanie jest lato – po zebraniu zbiorów. Po 7-8 latach po posadzeniu porzeczkę warto odmłodzić – jesienią usuwamy wszystkie pędy ok. 5 cm nad ziemią. Nie martwmy się, w pierwszym roku odrosną, a zaczną owocować w drugim roku po przycięciu.
zdjęcia: pixabay.com
