Jak nietrudno się domyślić ciemierniki swoją nazwę zawdzięczają temu, że kwitną zimą – w zależności od odmiany od listopada do kwietnia. Są to rośliny piękne i łatwe w uprawie, warto więc je posadzić w przydomowym ogrodzie, na przykład w strefie wejścia. Mogą być także ozdobą tarasów i balkonów.
Ciemierniki (Helleborus) w zależności od gatunku mają kwiaty pojedyncze, półpełne lub pełne o pięciu płatkach. Mogą pojawić się one jeszcze przed Bożym Narodzeniem. Występują w różnych kolorach – od białego, przez różowy, ciemnoczerwony, aż do czarnego. Liście tych roślin są grube, skórzaste, podłużne, najczęściej ciemnozielone, co podnosi atrakcyjność roślin. Do rodzaju ciemiernik należy ok. 20 gatunków występujących przeważnie w Europie i Azji Mniejszej. Rośliny mogą rosnąć w przydomowych ogródkach oraz doniczkach na tarasie i balkonie.
Popularne odmiany ciemierników
Najczęściej w polskich ogrodach możemy spotkać ciemiernika białego (Helleborus niger) – to właśnie jego kwiaty ozdabiają świąteczny ogród i stąd też jego nazwa róża Bożego Narodzenia. Ma on śnieżnobiałe kwiaty i czarne korzenie. Wczesną wiosną zakwita ciemiernik wschodni (Helleborus orientalis), którego kwiaty w różnych odcieniach różu i bieli wyrastają na pędach bezpośrednio z karpy korzeniowej. Natomiast jasnozielone, dekoracyjne, kwiaty ciemiernika cuchnącego (Helleborus foetidus) – nazwę gatunek ten zawdzięcza ostro pachnącym wysuszonym kłączom – pojawiają się już w lutym i podziwiać możemy je do czerwca. Ciekawym gatunkiem jest także ciemiernik korsykański (Helleborus argutifolius). Pierwsze żółto-zielone kwiaty pojawiają się w lutych i tak jak u ciemiernika cuchnącego umiejscowione są na końcach ulistnionych pędów. Najefektowniejszy jest ciemiernik ogrodowy (Helleborus × hybridus). Ma wiele wiele ciekawych odmian o dużych kwiatach barwy białej, różowej, purpurowej, ciemnobordowej, także nakrapianych lub podwójnych.
Pielęgnacja i uprawa ciemierników
Ciemierniki to rośliny długowieczne i w jednym miejscy mogą rosnąć nawet 10 lat. Rośliny te dobrze rosną na stanowiskach półcienistych lub cienistych, najlepiej osłoniętych od wiatru. Preferują gleby próchnicze, głęboko uprawione, z zawartością wapnia i wilgotne. Przemyślmy miejsce ich posadzenia, gdyż roślina ma bardzo wrażliwy system korzeniowy i lepiej nie zruszać gleby wokół niej. Ciemierniki dobrze będą się czuły na zacienionych rabatach, pod drzewami czy wokół pni drzew. Aby dopuścić do kwiatów światło słoneczne, warto gdy pojawią się pąki oberwać najstarsze liście. Ciemierniki nie lubią suszy, dlatego latem w okresach bezdeszczowych należy je systematycznie podlewać. Odwdzięczą się nam za to dużo ilością kwiatów. Raz w roku, najlepiej wczesną wiosną można zasilać rośliny nawozem wieloskładnikowym Pamiętajmy jednak, aby prace pielęgnacyjne wykonywać w rękawiczkach, ponieważ wszystkie części tych roślin są trujące (zawierają trującą heleborynę) i mogą podrażnić skórę – spożycie nasion, korzeni lub części naziemnych skutkuje zatruciem. Ciemierniki są odporne na niskie temperatury, jednak duży mróz, szczególnie w bezśnieżną zimę, może uszkodzić liście i pędy kwiatowe. Aby uniknąć zniszczenia roślin, należy zapewnić im stosowane okrycie (np. suche liście lub agrowłókninę).
Rozmnażanie ciemierników
Najlepszym sposobem, aby rozmnożyć ciemierniki jest podział rozrośniętych karp. Wykonujemy tę pracę tuż po kwitnieniu, czyli w maju i czerwcu lub jesienią, we wrześniu. Nowe rośliny powinny mieć 3-5 listków i trzeba zapewnić im stale wilgotną glebę. Ciemierniki możemy również otrzymać z nasion – jednak nie mamy gwarancji, że powtórzą cechy rośliny matecznej. Nasiona zebrane w maju lub czerwcu powinniśmy od razu wysiać, ponieważ szybko tracą zdolność kiełkowania. Jeśli rozmnażamy ciemierniki z nasion, to na kwiaty będziemy musieli poczekać nawet 3 lata. Także zbyt głębokie posadzenie rośliny opóźni jej kwitnienie.
zdjęcia: pixabay.com
